رضازاده: امیدوارم یک ایرانی رکوردهایم را بشکند

حسین رضازاده قهرمان بازی‌های المپیک سیدنی و آتن و قوی‌ترین مرد جهان در هشت سال اخیر در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اظهار کرد: موضوع مشکلات پزشکی من موضوعی نیست که در این اواخر مطرح شده باشد. من هر ماه توسط متخصصان چک می‌شوم. اسفند ماه به من گفتند تمرین حرفه‌ای را کنار بگذارم، اما با توجه به اینکه المپیک نزدیک بود، نمی‌توانستم این کار را بکنم.

وی گفت: می‌خواستم بعد از المپیک کنار بروم، اما پزشکان تاکید داشتند که استرس‌ها و فشار بیش از حد باعث می‌شود که رگهای من پاره شود. بنابراین برای المپیک کنار رفتم تا دیگران جای من را بگیرند.

رضازاده ادامه داد: حتی خانواده‌ام که هم اکنون در اردبیل هستند با توجه به اینکه دوری از من برایشان بسیار سخت است، اما باز هم از شنیدن این خبر ناراحت شده بودند.

همسرم می‌گفت دعا و نذرهای زیادی کرده بودم تا قهرمان المپیک شوی، اما متاسفانه نشد که دعای آنها را مستجاب کنم.

رکورددار دسته فوق سنگین جهان و المپیک در رشته وزنه‌برداری با تاکید بر اینکه من دینم را به ملت ایران ادا کرده‌ام خاطر نشان کرد: من مدال‌هایم را گرفته‌ام و رکوردهایی را که باید می‌زدم را زده‌ام، اما کسب سومین مدال المپیک انگیزه بسیار قوی بود که داشتم.

این مدال هم برای خودم خیلی خوب بود و هم برای ایران. با این کار می‌توانستم نام خودم و ایران را جاودانه‌تر کنم، اما متاسفانه نتوانستم این کار را انجام دهم.

رضا زاده با بیان اینکه المپیک پکن در دسته فوق سنگین یکی از سبکترین مسابقات المپیک در چند دوره اخیر خواهد بود، یادآور شد: من فکر می‌کنم که در این المپیک با رکوردی حدود 450 کیلوگرم بتوان به مدال طلا دست یافت.

در المپیک‌های قبلی هم به غیر از المپیک سیدنی همین‌طور بود. من در المپیک سیدنی 472 و نیم کیلوگرم را بالای سر بردم تا قهرمان شدم. در مسابقات و المپیک‌های دیگر هم من خارج از حد معمول وزنه می‌زدم. سایر حریفانم حتی از 450 کیلوگرم هم نمی‌گذشتند.

وی در مورد شکسته شدن رکوردهایش درآینده و کسب مدال طلای المپیک در این وزن توسط یک ایرانی گفت: من امیدوارم که مدال طلای المپیک را در دسته فوق سنگین یک ایرانی کسب کند و امیدوارم که یک ایرانی بتواند رکوردهایم را بشکند.

وی گفت که مطمئن هستم ابوالفضل (فرزند پنج ساله رضازاده) می‌تواند رکوردهایم را بشکند و آرزو می‌کنم که ابوالفضل بتواند این کار را انجام دهد. خودم مربی‌اش خواهم شد و تمام تلاشم را می‌کنم که روزی او جایگزین من شود. زدن رکوردها در تمرین خیلی مهم است، اما اینکه این رکوردها در مسابقه به ثبت برسد مهم‌تر است. امیدوارم که خدا عمری به من بدهد تا بتوانم فرزندم را قهرمان المپیک و رکورددار جهان و المپیک کنم.

وی در پایان گفت: اگر کارهایم درست شود همراه کاروان ایران به المپیک می‌روم.